Είναι γεγονός ότι η αβεβαιότητα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη κατάσταση σχετικά με την εργασία στην Ελλάδα έχει οδηγήσει την πλειοψηφία των εργαζομένων να αφιερώνουν αρκετές ώρες στην εργασία τους, πολλές φορές, εις βάρος της οικογένειας και της προσωπικής τους ζωής. Πότε, όμως, η αφοσίωση στην εργασία ξεπερνάει τα όρια του φυσιολογικού;
Όταν, πλέον, έχει διασαλευτεί τελείως η ισορροπία ανάμεσα στην καριέρα και την προσωπική ζωή και όταν, ο προσωπικός χρόνος για ξεκούραση και ενασχόληση με δραστηριότητες πέραν της δουλειάς έχει γίνει ανύπαρκτος. Αυτό το σύνδρομο λέγεται εργασιομανία και πλέον, ξεφεύγει από τα όρια της αφιέρωσης πολλών ωρών στην εργασία. Τα άτομα που πάσχουν από αυτό το σύνδρομο δε χαλαρώνουν ποτέ, προσπαθούν να αφιερώνουν αποκλειστικά το χρόνο τους στη δουλειά τους, αποκλείοντας κάθε άλλη, εξω- εργασιακή δραστηριότητα από το πρόγραμμα τους και διαθέτουν, ακόμα και στις διακοπές, μέσα για την εκτέλεση της εργασίας τους, όπως φορητός υπολογιστής. Επιπλέον, νιώθουν ανασφαλείς και αρνούνται ιδιαιτέρως να πάρουν κάποιες μέρες άδεια.
Η εργασιομανία δεν εντάσσεται στα πλαίσια φυσιολογικής συμπεριφοράς γιατί αφορά εμμονή σχετικά με την εργασία και ξεπερνά τα όρια των πολλών ωρών δουλειάς . Όπως, χαρακτηριστικά, λένε οι ειδικοί η διαφορά μεταξύ ενός σκληρά εργαζόμενου και ενός εργασιομανούς είναι ότι ο πρώτος βρίσκεται στην εργασία του και ονειρεύεται τις διακοπές του ενώ ο δεύτερος βρίσκεται στις διακοπές του και ονειρεύεται τη δουλειά του.