Άρθρο της Ναταλίας Κακούρου.
Απόφοιτη του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Σπουδών στην Διοίκηση Ανθρώπινου Δυναμικού, Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών .
Δείτε το προφίλ της στο LinkedIn
Πολλές φορές, οι επιχειρήσεις, στην προσπάθεια της όσο δυνατόν ταχύτερης ενσωμάτωσης του νέου εργασιακού δυναμικού, πέφτουν σε λάθη με αποτέλεσμα η προσπάθεια να οδηγεί στα αντίθετα, από τα επιθυμητά αποτελέσματα. Καθώς η αγορά εργασίας γίνεται όλο και πιο ανταγωνιστική και οι προκλήσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι επιχειρήσεις προκειμένου να διατηρήσουν το συγκριτικό τους πλεονέκτημα αυξάνονται μέρα με τη μέρα, οι εργοδότες καταβάλλουν το μέγιστο των προσπαθειών τους να «εκμεταλλευτούν» στο έπακρο τις ευκαιρίες για υψηλή απόδοση και δημιουργικότητα που προσφέρουν οι καινούριοι εργαζόμενοι στο συντομότερο χρονικό διάστημα.
Με αυτόν τον τρόπο, καταλήγουν οι επιχειρήσεις σε μία σειρά από ενέργειες που οδηγούν στην αποτυχία προσαρμογής του νέου εργαζόμενου και στην αύξηση του ποσοστού πρόωρων αποχωρήσεων. Κάποιες από αυτές τις ενέργειες περιλαμβάνουν την απλή παρακολούθηση, από το νέο εργαζόμενο, ενός βίντεο ή της εκτέλεσης των καθηκόντων από έναν παλιότερο εργαζόμενο χωρίς να έχει ανατεθεί ειδικά σε κάποιο εργαζόμενο που βρίσκεται ήδη στο συγκεκριμένο εργασιακό χώρο το καθήκον του onboarding.
Κάποιες από τις παγίδες στις οποίες πέφτουν συχνά οι επιχειρήσεις, κατά τη διάρκεια ενσωμάτωσης των καινούριων εργαζομένων στο ανθρώπινο δυναμικό τους είναι ότι δεν ευνοούν από την αρχή την ενεργό συμμετοχή των τελευταίων και την ενεργό ακρόασή τους από τους παλιότερους συνάδελφους τους κατά τη λήψη αποφάσεων και διατηρούν μία στάση άμυνας απέναντι στους νέους εργαζόμενους χωρίς να προσφέρουν επανατροφοδότηση, σημαντικό στοιχείο για την ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και της εργασιακής δέσμευσης, όσον αφορά στην εργασία των νέων εργαζομένων.
Επιπλέον, πολλές επιχειρήσεις διαθέτουν λανθασμένη εικόνα για το Onboarding, κρίνοντας ότι αποτελεί μια λίστα με ενέργειες που πρέπει να γίνουν και όχι μια ενεργητική διαδικασία η οποία, προκειμένου να στεφθεί από επιτυχία απαιτεί τον έγκαιρο και κατάλληλο προγραμματισμό και οργάνωση.
Τέλος, δεν είναι λίγες οι φορές που οι επιχειρήσεις αμελούν να δημιουργήσουν ένα δίκτυο επικοινωνίας ανάμεσα στο νέο εργαζόμενο και τους συναδέλφους του, στοιχείο που σύμφωνα με έρευνες αποτελεί ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για την ταχύτερη και καλύτερη προσαρμογή του πρώτου στο νέο του εργασιακό περιβάλλον, αφήνοντας το νέο εργαζόμενο να τα βγάλει πέρα μόνος του με τα νέα εργασιακά δεδομένα και απαιτήσεις. Το αποτέλεσμα είναι η εργασιακή δυσαρέσκεια και η αύξηση του ποσοστού των οικειοθελών αποχωρήσεων.
